De keuze van

FONS DEJONG

Fons Dejong is programmeur Dans en Klassieke muziek bij Theater aan het Vrijthof. Tevens is hij projectleider bij, lid van de programmacommissie en verantwoordelijk voor fondsenwerving bij festival Musica Sacra Maastricht.

"U weet misschien nog niet dat Musica Sacra 2022 mijn laatste editie wordt.
Het prachtige en o zo actuele thema past goed bij mijn vertrek: Exodus.
Ik heb er vanaf 1999 -mijn eerste subsidieaanvraag- met hart en ziel, en veel plezier aan bijgedragen. En zeer genoten van wat dit unieke festival bij ons publiek, artiesten, medewerkers en onze financiers teweegbrengt.
Na Musica Sacra mag ik wat minder gaan werken in de laatste jaren ‘Vor dem Ruhestand', zoals het beroemde toneelstuk het wil.
Dan zal ik vanaf januari mijn werk beperken tot de muziek- en dansprogrammering. Want ik wil, liever dan met een festival, op regelmatige basis in contact blijven met mijn collega’s, onze artiesten en u, ons hooggeëerd publiek.
En dan ontmoet ik u natuurlijk heel graag bij de Zondagklassiekers, de Componistendag of de Nederlandse Dansdagen. ‘Voor de hand liggende keuzes’, zult u wellicht wat mopperend constateren. ‘Lekker makkelijk’, misschien ook wel, ‘zo vanuit je geplucheerde ABP-pensioenglijbaan.’ Maar veinzen is mij niet gegeven, ondervond ik helaas te vaak in mijn werk en privé. Dus ik meen het oprecht.
‘En?’, vraagt u zich wellicht af, ‘is de passie met je uittocht dan gedoofd?’. Nee, zeer zeker niet! Eindelijk heb ik weer tijd om simpelweg als bezoeker, uw evenknie, deel te nemen aan het moois dat Theater aan het Vrijthof presenteert.

En de passie laat zich ook niet loochenen, dus zeker ga ik naar Jan Kooijmans voorstelling over Nureyev op 28 maart 2023 en naar De Sprong van Nijinsky van de begenadigde altvioliste Esther Apituley op 26 mei. En dan zou ik eindelijk eens van meesterverteller Pip Utton willen beleven hoe hij om het even welk groot personage tot leven wekt. Nochtans weet ik niet of er op 11 maart tussen alle expats nog een plaatsje te bemachtigen valt voor zijn Bob Dylan.

En waar u mij zeker zult gaan zien is bij -hoe toepasselijk- Unseen van Jakop Ahlbom, de grote illusionist van het toneel. Van wiens betoverende eersteling ik mij alleen nog maar herinner hoe halverwege een superbe en hallucinant exacte rewind van de voorstelling werd ingezet. Krankzinnig als idee, krankzinnig goed in uitvoering. Ik was meteen en voor altijd gewonnen en bracht dat in voor programmering. Zijn oeuvre probeerde ik te volgen, maar de tijd om alles te zien was mij niet gegeven.

Wat ik wel op de voet volgde was het pad van het al evengoed meesterlijke choreografenduo van Peeping Tom, dat ik -ik constateer dat ik toch weer over mijn eigen genre spreek, maar ik moet u dit zeggen: hun voorstelling Kind (15 maart) is zo’n geweldige hommage aan wie we zijn en hopelijk altijd zullen blijven, we mogen dat niet missen- dankzij mijn voorganger Sjef Tilly mocht ontdekken.

En zo laveert het theater, stilletjes maar vastberaden, langs generaties. Ook die van mij.
Zeer graag tot ziens,"