Muziektheater Boven Water

Vlogel vertelt over de zevenjarige Noeka en haar doodzieke papa. Samen in het grote bed hebben ze samen gesprekken over nieuwe bergschoenen, de kijkdoos en waar je blijft als je voor altijd weg bent. Soms ligt Noeka daar wakker van en hoopt ze op mooie dromen.

Ze droomt dan dat ze aan de binnenkant van haarzelf, het laddertje van haar eigen ribben neemt. Rib voor rib daalt ze af. Ze voelt warme van beneden en kijkt omlaag. Dat moet haar buik zijn. Zacht verlicht, alsof er lampionnen branden. Op de bodem ligt een dik pak kleurige veren. Blijkt de ontwapende Vlogel daar, in Noeka’s buik, zijn nest te hebben. Vlogel biedt troost en durf. Noeka bezoekt hem geregeld in haar verenbuik. Maar we zien ze ook samen buitelen door de lucht. Op zoek naar een plek waar Noeka papa zou kunnen ontmoeten als hij er niet meer is.

Vlogel is een verhaal over vasthouden en loslaten en over het belang van die ijzersterke, fragiele verbeelding.

In coproductie met Theater aan het Vrijthof