Kamerkoor Maastricht en zijn artistiek leider Ludo Claesen brengen het Requiem ten gehore van de Napolitaanse componist Niccolò Jommelli (1714-1774), die in zijn tijd uiterst populair was.

De componist staat met één been in de oudere barokstijl, maar is tegelijkertijd de wegbereider van de nieuwe galante stijl, die de muzikale smaak zou gaan bepalen. Dit requiem legt niet de nadruk op de verschrikkingen van het Laatste Oordeel, maar brengt een boodschap van troost en verlossing.

Het werk wordt voorafgegaan door het dubbelkorige motet Ich lasse dich nicht van J.S. Bach (BWV Anh. 159)