L’Orfeo van Monteverdi bezingt de vergankelijkheid van de mens en de eeuwigheid van de kunst. In deze opera daalt Orpheus af in de onderwereld om zijn geliefde Euridice terug te halen uit de dood.

Regisseur Monique Wagemakers zegt hierover: ‘Orfeo kan de pijn en het verdriet uit het verleden niet loslaten, er is iets dat hem belemmert het geluk te ervaren als het er is. Het Orpheus-verhaal gaat ook over ons: ook wij willen soms de tijd terugdraaien en het geluk vasthouden’.

Met deze opera toonde componist Monteverdi aan dat muziek bij uitstek de kunstvorm is die direct tot de ziel spreekt en die het vermogen bezit om ons, stervelingen, blij te maken of troost te schenken in tijden van verdriet.
 

'Monteverdi toonde met L'Orfeo aan dat muziek bij uitstek de kunstvorm is om ons blij te maken of troost te schenken in tijden van verdriet.'