Janneke vindt het leven objectief gezien een slecht concept. In feite zit je toch opgesloten in een lichaam dat op weg is naar de afgrond. Ze heeft dan ook een hoop suggesties ter verbetering. En omdat ze atheïst is, richt ze zich daarmee het liefst tot haar publiek.

In Pluk eventueel de dag is De Bijl weer flink op dreef met scherpe stand-up, persoonlijke ontboezemingen en herkenbare observaties. Ze benoemt datgene waarvan je niet eens wist dat je het dácht. Daarbij is ze nooit grof, maar wel nietsontziend. ‘Wat fijn dat er types als Janneke de Bijl rondlopen’ (Het Parool).