Nadat Heijermans zich had verdiept in de misstanden in de zeevisserij schreef hij een aanklacht tegen reders die vissersschepen als ‘drijvende doodskisten’ het water opstuurden om het verzekeringsgeld op te strijken. Het glorieuze ondernemerschap op zee, waar Nederland vaak trots op is, verliest hier al haar glans.
Het verhaal van de roekeloze ondernemer die meent dat hij geen andere keuze heeft en het armzalige vissersgezin dat wordt uitgebuit, grijpt nog steeds aan. Maar niet alleen een hedendaagse visser, ook pakketbezorgers of het bagagepersoneel van Schiphol zullen zich erin herkennen. In een hedendaagse versie van Op hoop van zegen haalt Dood Paard de scherpste kanten van dit meesterwerk naar boven. Een voorstelling als een mokerslag voor ons geweten.
De storm die door het stuk raast is zo hevig, alsof de klimaatcrisis al voelbaar is.
AINSI theaterzaal
Zet op wensenlijst
‘De kunst waarmee Dood Paard zijn meesterwerk ten tonele brengt, met vlot acteerwerk en een beklemmende scenografie, is [...] van een indrukwekkend niveau.’
★★★★
De Volkskrant
‘[...] het spel is overtuigend en humoristisch, soms een tikkeltje langdradig larmoyant aangezet. Maar het werkt prachtig.’
‘Door met uiterste precisie de klassenongelijkheid uit
te spelen die aan de kern van Heijermans’ stuk ligt,
blaast Dood Paard het stuk nieuw leven in’
★★★★
NRC
‘Het toneelgezelschap Dood Paard wekt dit sociaal-realistische stuk opnieuw tot leven in een ijzersterke uitvoering.’
Concept & spel Joachim Robbrecht, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki, e.a.
Foto Bowie Verschuuren
