Het Nationale Ballet gaat op tournee met twee veelgeprezen klassiekers van de hedendaagse danskunst: Hans van Manens romantische Four Schumann Pieces en Alexei Ratmansky’s poëtische The Fairy’s Kiss. 

Four Schumann Pieces is sinds de première in 1975 uitgegroeid tot een van Hans van Manens populairste en meest uitgevoerde balletten. Het werd oorspronkelijk gecreëerd voor het Britse Royal Ballet met een uitdagende hoofdrol voor toenmalig balletster Anthony Dowell. Van Manen wilde een choreografie maken waarin eens niet ‘die eeuwige ballerina’, maar juist de ‘ballerino’ centraal stond. Omgeven door vijf dansparen zien we deze mannelijke solist door verschillende gevoelsstadia gaan, waarna hij uiteindelijk alleen achterblijft. De abstracte choreografie krijgt daardoor alsnog een romantische en melancholische lading.

Hans van Manen en Alexei Ratmansky: abstract versus verhalend.

Uitgangspunt voor Alexei Ratmansky’s The Fairy’s Kiss is Stravinsky’s Le baiser de la fée. Stravinsky werd op zijn beurt geïnspireerd door Hans Christian Andersens sprookje De IJskoningin. Een jongen wordt tijdens een sneeuwstorm gered door de kus van een fee. Hij groeit op tot een knappe jongeman die in de nacht voor zijn huwelijk geclaimd wordt door de fee. Ratmansky voorziet het verhaal daarbij van een extra verhaallijn: zijn ontroerende The Fairy’s Kiss gaat óók over een choreograaf die zijn lot niet kan ontlopen.