In Tochtgat luchten Jef Van gestel en Peter Vandemeulebroecke de theaterzaal met een dozijn ventilatoren en een frisse adem.

In een landschap van dansende stukken stof, plastic zakken en zwevende kubussen dwalen twee aandoenlijke figuren. Zij hebben het gevecht met de stevige wind al lang verloren, maar geven niet op. Wind zet alles in beweging, wekt dingen tot leven, maar zorgt ook voor chaos. Hoe verhouden we ons tot iets dat vruchtbaar maar ook destructief is? Tochtgat speelt met de esthetiek van gedrapeerde stoffen op schilderijen van Rubens, de herkenbare humor van slapstick en de impact van levensgrote moderne beeldende kunstwerken.